Dieta Kwaśniewskiego – sposób na szybką i zdrową redukcję

Dieta Kwaśniewskiego – skąd się wzięła?

Dieta Kwaśniewskiego, inaczej nazywana dietą optymalną, stworzona została na początku lat 70. XX wieku przez lekarza polskiego pochodzenia – Jana Kwaśniewskiego, specjalistę medycyny fizykalnej i absolwenta Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi. Autor na swoim przykładzie zauważył, że stosowanie diety optymalnej, czyli poporcjowaniu posiłków bogatych w białka, tłuszcze i cukry, jest najbardziej przydatnym i skutecznym sposobem w walce z otyłością i nadwagą, wynikających ze stresu i stanów nerwowych.

Głównym celem diety Kwaśniewskiego jest poprawa zdrowia fizycznego i psychicznego. Najważniejszym krokiem jest plan żywieniowy, w którym jadłospis ma w sobie znaczne ilości tłuszczów zwierzęcych przy ograniczeniu cukrów. Może być to uważane za nieco kontrowersyjne podejście, bowiem często pada pytanie, w jaki sposób zużyciu kalorii ma służyć spożywanie dużych ilości tłuszczów zwierzęcych. Dr Kwaśniewski zapewnia jednak, że tłuszcze zwierzęce przynoszą wiele więcej korzyści dla naszego organizmu niż same tłuszcze roślinne. Dzięki dużej zawartości tłuszczy, spożywane posiłki wywołują silne uczucie sytości, a ograniczenie spożycia węglowodanów eliminuje często pojawiający się odruch podjadania między posiłkami. Inne spodziewane, pozytywne skutki to poprawa ciśnienia krwi oraz ogólnej kondycji organizmu. Dieta zakłada zmniejszenie spożycia węglowodanów, do 15%, i białek, do około 25 % masy w posiłkach. A zawartość tłuszczu w porównaniu do tych składników, powinna wynosić 3,5:1 przy białkach i 3,5:0,8 przy węglowodanach.

Dieta Kwaśniewskiego – plusy i minusy diety

Dieta Kwaśniewskiego wywołuje mieszane opinie, wśród specjalistów uchodzi ona za bardzo kontrowersyjną. Ma ona zarówno wielu zwolenników, zazwyczaj osoby stosujące, jak i przeciwników. Do najważniejszych jej zalet zalicza się redukcję masy ciała oraz ogólną poprawę samopoczucia i nastroju. Często ten rodzaj diety stosowany jest przez osoby chcące zmienić licznik swojej masy ciała bez rezygnowania z tłustych potraw. Dlatego w ciągu stosowania diety zalecane jest uprawianie sportu lub regularnej aktywności fizycznej – co powoduje duże zainteresowanie tą dietą wśród kulturystów. Do jej minusów można zaliczyć niski poziom składników mineralnych – wapnia, cynku, magnezu, potasu i żelaza, oraz łatwe nabycie niedoboru witamin B, C, E i błonnika. Dieta może powodować występowanie zatorów tętniczych, hipercholesterolemii, miażdżycy, zawałów serca oraz wzrost ryzyka zachorowania na cukrzycę typu 2. Dieta Kwaśniewskiego jest silnie odradzana kobietom w ciąży i matkom karmiącym piersią. Przy dłuższym stosowaniu mogą pojawiać się problemy z pamięcią i wysypki.

Co powinno się spożywać, a czego nie – dieta optymalna

Jadłospis proponowany w diecie Kwaśniewskiego jest urozmaicony, dzięki czemu podczas stosowania nie myślimy stale o jedzeniu. Odpowiednio opracowany jadłospis i regularne spożywanie posiłków sprawiają, że bardzo szybko zauważalne są pierwsze efekty – ułatwia to przechodzenie przez kolejne etapy skutecznego odchudzania.

W przypadku diety Kwaśniewskiego zalecane jest spożywanie tłustych produktów zwierzęcych, takich jak jajka, masło, śmietana, sery, tłuste mięsa, wędliny, podroby, konserwy rybne, tłuste ryby, słonina, smalec, olej kokosowy, mleko, słonecznik, orzechy, migdały, bakalie, majonez, agrest, czarna porzeczka, jagoda, żurawina; spożywanie napojów, takich jak: herbata, kawa zwykła i zbożowa, rozcieńczone soki owocowe oraz jedzenie niskokalorycznych warzyw – ogórek, pomidor, papryka, kalafior, brokuł, czerwona kapusta, kapusta włoska, kapusta pekińska, brukselka i kalarepa.

Co ciekawe, autor diety optymalnej jest przeciwny spożywaniu większości owoców, przystaje bowiem jedynie do konsumowania owoców z grupy jagodowych, w których można znaleźć duże ilości witaminy C – większe niż w cytrusach i samej cytrynie. Poza witaminami i składnikami mineralnymi, są one skarbnicą antyoksydantów, do których należą kwas elagowy i flawonoidy: antocyjany, katechiny, kwercetyna i kemferol. Składniki te niszczą wolne rodniki i przeciwdziałają stanom zapalnym. Mają właściwości przeciwwirusowe.

Do produktów, których powinniśmy unikać, należą: cukry, słodycze, miody, słodzone napoje, w tym kompoty, ciasta, budynie, dżemy i przetwory owocowe, same owoce, ryż, kasza, warzywa strączkowe – groch lub fasola, pieczywa i wszystkie produkty na bazie mąki, ziemniaki i sól.

Wiele programów badawczych prowadzonych w Stanach Zjednoczonych wskazywało na to, że stosowanie diety Kwaśniewskiego z dużym udziałem tłuszczów, przy ograniczeniu ilości węglowodanów i białek, może powodować ryzyko zachorowania na miażdżycę, cukrzycę typu 2 czy podniesienie poziomu cholesterolu i trójglicerydów (hipercholesterolemia) we krwi. Zdaniem Kwaśniewskiego przytoczone badania były bardzo nieobiektywne, ponieważ wskazywały na większą atrakcyjność popularnej wówczas w USA metodzie żywienia typu „fast food”, w której występuje szkodliwe dla zdrowia połączenie węglowodanów i tłuszczów przetworzonych.

Badania diety Kwaśniewskiego – dieta optymalna

Komitet Terapii Wydziału VI Nauk Medycznych Polskiej Akademii Nauk, bazując na doświadczeniach i do dziś trwających pracach naukowych, uznał dietę Kwaśniewskiego za szkodliwą dla ludzkiego zdrowia, uzasadniając tym, że wiele badań naukowych prowadzonych przez jednostki na całym świecie wskazuje na to, że ograniczenie w diecie tłuszczów zwierzęcych, mięsa wieprzowego, a zwiększenie zainteresowania spożywaniem warzyw i owoców oraz zmniejszenie kaloryczności diety będzie prowadzić do zmniejszenia stężenia cholesterolu we krwi, co ogranicza zapadalność na chorobę niedokrwienną, zawał serca, udar mózgu oraz przedłuża życie współczesnego człowieka.

Według Jana Kwaśniewskiego, który opublikował odpowiedź w swoim własnym wydawnictwie, stanowisko Komitetu Terapii oparte jest o fałszywe przesłanki i nie jest poparte żadnymi badaniami statystycznymi efektów tej diety.

Podobne diety – Kwaśniewskiego a Atkinsa

W Stanach Zjednoczonych znana jest, często mylnie brana za dietę Kwaśniewskiego, dieta Atkinsa, której jadłospis i założenia zostały opublikowane siedem lat przed pierwszą publikacją Jana Kwaśniewskiego. Występuje także pod nazwą diety nisko węglowodanowej. Obie diety – Atkinsa i Kwaśniewskiego – zachęcają do stosowania metodyki odchudzania bogatej w tłuszcze, a ubogiej w węglowodany, jednak różnią się znacznie ilością zalecanego w diecie białka.